Lezing vrijdag 3 maart om 19.30 u. in De Linde
‘Nederland en het water’
Verleden, heden en toekomst
De herdenking van de Watersnoodramp heeft dit jaar terecht veel aandacht gekregen.
Vervolgens wordt het tijd om vooruit te kijken. Want wat gaat sneller: de klimaatverandering of het tempo waarmee landen investeren in waterbeheer?
De keuze om water en bodem sturend te laten zijn voor een gezond milieu en een klimaatbestendige inrichting van Nederland wordt door deskundigen breed gedragen.
Voor de lange termijn zijn daarbij de volgende uitgangspunten van belang: veiligheid tegen overstroming, borging van de waterkwaliteit, blijvende beschikbaarheid van voldoende zoet water, het tegengaan van verzilting en herstel van het grondwaterpeil.
Bij water hangt alles met alles samen. De natuur- en waterwetgeving (oftewel de wijze waarop we met water en bodem omgaan en samenwerken) zou effectiever zijn als we Nederland niet opdelen in tal van ruimtelijk gescheiden functies (wonen, industrie, landbouw, recreatie, natuur, logistiek), maar deze als één samenhangend geheel gaan beschouwen. Nederland is het resultaat van een historisch evoluerend samengaan van cultuur en natuur. Een rijk bezit, dat we dienen te behouden en te verbeteren om te komen tot een klimaatbestendige, circulaire en natuurinclusieve samenleving.
Wil Borm, deelnemer aan het Kennisprogramma Zeespiegelstijging van het Deltaprogramma, neemt u mee vanaf het ontstaan van Nederland, via de invloed van zo’n tweeduizend jaar exploitatie tot de oorzaken van de klimaatverandering.
Vervolgens zal hij aangeven hoe we de gevolgen, zoals zoetwatertekorten, extreme rivierafvoeren en zeespiegelstijging, moeten trotseren. De laatste jaren spelen vooral extreme droogte en verzilting ons parten. Toch hebben we jaarlijks een neerslagoverschot en daar komen nog eens de rivierafvoeren bij. Hoe kan dat eigenlijk?
Op basis van een nog nader te bepalen langetermijnvisie moet er ruimte gereserveerd worden om beschermende maatregelen ook in de toekomst te kunnen realiseren.
De meeste van deze maatregelen zullen gericht zijn op het optimaliseren van de bestaande inrichting en het watersysteem, waarbij aan de randen letterlijk de ‘randvoorwaarden’ gerealiseerd worden om heel Nederland te beschermen.
Wanneer er eenmaal een toekomstvisie voor Nederland is vastgesteld, kunnen maatschappelijke sectoren meeliften met de transitie en herbestemming op weg naar een klimaatbestendig land. Dit met maximaal behoud en inzet van de bestaande infrastructuur.
